Rakaposhi Base Camp

Livet kom fort tilbake til normalen etter jordskjelvet. Ein fortalte meg at dei hoege fjella er med paa aa stabilisere grunnen, og at skjelvet ikkje fekk gjort saa store skadar her. Eg er ingen ekspert paa jordskjelv, saa eg veit ikkje kva som er sant eller ikkje.

Saa etter eit par dagar la eg ut paa ein ny fjelltur til Rakaposhi Base Camp. Hadde engasjeret ein guide som eg moette i Passu. Han heiter Abbas og er blant dei flottaste menneske eg har moett - eit stort hjarte og eit skarpt sinn. Skal fortelja meir om han seinare.


Foer og etter fjellturen overnatta me paa Diran Guesthouse i landsbyen Minapin. Eit flott gjesthus omringja av ein stor hage med mange epletre - kor det berre var aa forsyna seg. Eigaren var i slekt med den tidlegare kongen (mir) av Nagyr - og hadde eit fint portrett av prinsesse Diana paa veggen.


Aprikossesongen er over. No er det soltoerking av tomater paa hustaka.


Paa veg oppover lia. Me tok 1200 hoegdemeter paa ein dag. I bakgrunnen er Minapin Glacier.

Pakistan har dei lengste isbreane utanfor polomraada.

Det lille teltet i nede paa bildet er Rakaposhi Base Camp kor me overnatta, 3261 moh.

Kveldssol over breen. Toppen i bakgrunnen er Ultar, 7388 m. Om du kan samle paa 2000 meters toppar i Norge kan du i Pakistan samle paa 7000 meters toppar - det er nok aa ta av. Eg som vanlegvis likar aa kome opp paa toppane maa seia at eg her er noegd med aa berre sjaa paa dei.

Guiden min, Abbas, og verten paa Hilton Hotell, som basecampen vert kalla. Hadde hoert rykter om musa som kom krypande inn i soveposen om natta. Eg laga saa liten pusteaapning som mogleg aa klarte aa halde dei ute. Hotellverten foelger Ramadan og stod opp mitt paa natta for aa ete. Under Ramadan kan ein ikkje eta eller drikke mellom kl 4 om morgonen og kl. 6 om ettermiddagen. Det er ogsaa forbud mot aa roeyke, ha sex, bruke parfyme, se filmer og andre fristelser. Under Ramadan skal en ogsaa ha ekstra omtanke for sine medmennesker.

Krabba opp paa ein liten topp dagen etter for aa faa med meg morgensola. Nede i dalen ser du landsbyen som me starta aa gaa fraa.

Ein av dei stoerste og flottaste toppane i omraadet, Rakaposhi 7788m. Fortsatt over 4000 meter opp fraa der eg stod...

Til hoegre stikk toppen Diran opp fraa skyene, 7266 m. Snakka med ein austerrikar nede i Minapin som hadde deltatt i ein klatrekspedisjon i 1968. Fraa der eg var hadde han brukt 4 dagar til toppen. No var han tilbake med kona paa mimretur.


Abbas ute paa isen. Me hadde planar om aa kryssa breen til Diran Base Camp paa andre sida. Guidane veit om ei rute som er trygg aa gaa, men etter jordskjelvet var det kome mange nye sprekkar. Og sidan eg ikkje hadde lyst til aa avslutta livet innefrossa i ein Pakistansk isbre saa droppa me forsoeket. Isbreen hadde visst flytta seg 20 meter ned dalen under jordskjelvet.